Thelma Johanna Ment ♥
24 juli 1951 - 2 april 2018

R.I.P. *THELASINGA* Waka Bun

Ik hoor veel verhalen van mensen die aan relaties beginnen en voor heftige verrassingen komen te staan. "Dat had ik nooit zien aankomen!" "Nooit gedacht..." "Wist niet dat een mens zo kon zijn" "Dat dit mij ooit zou overkomen"

Met deze uitspraken ontstaat het beeld dat wij totaal geen zicht en controle hebben over wat ons kan overkomen en daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik geloof dat het leven een ontdekkingsreis is en dat het dan niet logisch is alles op voorhand te weten. Maar om jou op weg te helpen biedt het leven handvatten om cruciale informatie te vergaren. Dat je levenspad in ieder geval makkelijker begaanbaar kan maken, overzichtelijker. Waardoor bijvoorbeeld bepaald leed jou bespaart blijft of je er sneller en beter mee leert omgaan.

Ik geloof dat JIJ levens grootste handvat bent en KEUZE de ultieme tool is die jou instaat stelt jezelf hierbij te assisteren. De keuze om jezelf beter te leren kennen bijvoorbeeld is hierbij misschien wel het belangrijkste en mooiste cadeau van het leven aan jou en van jou aan jezelf én je partner.

Want jezelf goed kennen betekent goed kunnen aanvoelen wat je wil en goed voor je is. Het betekent dat je in contact staat met jezelf, met het hart en je brein, je bewust bent van hun kracht, jouw kracht, om het verschil te maken. In jou zit veel meer informatie over de toekomst dan je denkt. Je moet alleen willen luisteren, meer van binnenuit de aanwijzingen volgen.

Jouw mate van bewustzijn helpt jou dus beter voelen als iets juist is of niet pluis. Je zult altijd voor verrassingen komen te staan, maar met meer bewustzijn zul je meer zien aankomen, daarop kunnen anticiperen of het sneller of makkelijker verwerken naar een leerles. En daarvan de vruchten plukken. Groei!

Ga dus niet een relatie in met de hoop via de ander gelukkig te worden. Dat werkt niet! Jezelf gelukkig maken begint bij jezelf. Maak jezelf gelukkig en neem dat mee naar of implementeer dit binnen de relatie en zie jezelf en je omgeving gelukkiger worden.

Meedoen met de Helende Huiskamersessie voor koppels?

Meld je hier aan!

Fantastisch nieuws! Vandaag locatie én reservering vastgelegd voor de Innerviewer Retreats. Het is het prachtige vakantiehuis de Weyert geworden, in de natuurrijke omgeving van Rockanje. Ik was meteen verkocht. Onmiddellijk mijn handtekening eronder gezet. Maandag promofilmpje schieten op locatie.

Rust, ontspanning, nieuwe energie. De reis naar binnen is begonnen. Terug naar onszelf. Voor in je agenda: 2e week juli & 1e week sept 2018!

#innertreats #opreismetdeinnerviewer

Fotocredit: Dick Sluijter www.dicksluijter.nl

Op deze veelzeggende foto genomen op 23 oktober 2017 zie je een ontroerde Innerviewer. Ik stond in de zaal waarvan ik overtuigd was dat daar mijn langgekoesterde droom in vervulling zou gaan! Voor het eerst vertel ik wat ik daar ECHT voelde!

DE droom Innerviewer "The Show" bij het Rotterdamse Hofpleintheater. Mijn geesteskind, mijn roeping, mijn thuis. Dit is het event waarbij ik mensen mag helpen door hun te verwelkomen bij zichzelf. Hier zou het gebeuren. Jezelf zijn, jezelf laten zien, door in kwetsbaarheid en kracht te delen, ons verhaal te doen. Een event waar ik al heel lang naartoe werk en leef, waar al mijn kwaliteiten samen komen, waar ik mezelf kan zijn. September 2018 is de geplande start!

Ik had mijn droomlocatie gevonden, het Hofpleintheater. Weet je nog? Hier sprak ik enthousiast en openhartig over. Maar wat ik er niet bij vertelde en deze foto zonder de juiste context niet onthult is de anticlimax die zich al geruime tijd op de achtergrond afspeelt.

Ik voel dat het tijd is om mij ook hierover te uiten. Het doet pijn. Ik vind het moeilijk. Schaam me zelf. Maar ik moet het verwerken. Ook dit is realiteit, ook dit is leerproces en het waard gedeeld te worden... Ik schrijf van me af en als je geïnteresseerd bent in hoe dat voelt? Lees met me mee...

Compagnons Yessica en Orlando hebben het van dichtbij meegemaakt alsook mijn gezin. Zij waren mijn steun en toeverlaat. Bedankt kanjers! Jullie waren getuige van een van mijn grootste worstelingen tot nu toe.

Het begon allemaal begin 2016, tijdens de nieuwjaarsreceptie van een opdrachtgever waar ik de gastheer/presentator was. En waar ik voor het eerst het Hofpleintheater podium beklom. Liefde op het eerste gezicht! De feel van het klassieke gebouw, de jeugdige energie en kleurrijke setting. Heel warm. Mijn presentatiehart was thuis. Ik wist het zeker, sprak het uit: Ooit zal ik hier mijn eigen show presenteren!

Zoals de meesten mij kennen, als ik een doel voor ogen krijg, waar ik in geloof, bijt ik vast en committeer. Dus nam ik meteen contact op met de evenementencoordinator, Rick. Op de website wordt hij als de go-to-guy aangegeven. Hij was ook mijn contactpersoon tijdens het event waar ik de presentatie verzorgde. Fijn contact. Een prettige samenwerking. Dus de meest logische connectie.

Medio januari verstuur ik hem het eerste mailtje met mijn ideeën voor de droom-talkshow en een verzoek om hierover af te spreken. Er gaan enkele weken voorbij, geen reactie! Op 28 januari 2016 besluit ik een meer persoonlijke benadering en stuur Rick een WhatsAppje met de vraag als mijn mail is doorgekomen? 29 januari eindelijk reactie! "Hi Irwin, Excuses voor de vertraging, ik had een evenement. Ik heb je mail gelezen en laten we binnenkort een koffie doen, praten kan altijd 🙂 Ik probeer morgen te reageren op je mail"

Eindelijk de opening waar ik naar zocht, om af te spreken, praten over mijn hart initiatief. Als ik maar 1op1 de boodschap kan overbrengen dan zit het goed, dan komt er beweging. Ik wilde dan ook niets aan het toeval overlaten of afwachtend zijn, dus stelde ik in het opvolgappje ook meteen een aantal concrete data voor om af te spreken.

Maar weer geen reactie! Niet op de mail, niet op mijn WhatsApp bericht!

Inmiddels is het maart!! Ik heb meerdere keren geprobeerd te bellen. Geen contact! Een beetje gepikeerd, maar nog vol geloof en vriendelijk stuur ik het Rick een reminder met info over de show en mijn bedoeling. Ik wil graag laten zien dat het mij menens is, dat ik enorm gedreven en vastberaden ben. Ik houd mezelf voor dat ze het enorm druk hebben en dergelijke verzoeken nou eenmaal met vertraging in behandeling worden genomen. Kan toch!?

31 maart, Rick reageert via WhatsApp: "Ha Irwin! Het spijt me oprecht dat ik zo lang niks heb laten weten. Zullen we volgende week een kop koffie doen? Stuur jij een aantal data met tijden?"

Zie je wel! Het spijt hem, oprecht! Zit wel goed joh. Nu gaat het gebeuren. Komt goed. Voel me een beetje lullig, maar blijf geloven in een goede afloop en doe weer een concreet voorstel:

Hoi Rick,

Maandag 4 april vanaf 16u
Woensdag 6 tussen 13-18u
Donderdag 7 tussen 10-16u

?........

Weer GEEN REACTIE!!! NIETS!!! NUL!!!!

Wat een KLAP! Ik ben er overmand door twijfel en onzekerheid een paar maanden goed ziek van. Waar heb ik dit aan verdient? Waarom word ik genegeerd en vergeten? Is mijn idee om mensen te helpen niet goed of belangrijk genoeg? Ben IK niet goed genoeg? Of is dit misschien toch niet DE locatie???? Had ik het allemaal verkeerd gevoeld??

Maar ik weiger dat laatste te geloven. Wanneer ik naar deze foto kijk voelt de locatie nogsteeds goed. Ik mag niet opgeven. Het komt niet eens in me op om andere locaties te bezoeken. Dit is het gewoon!

Ik overtuig mezelf ervan dat ik het waarschijnlijk allemaal te persoonlijk en vrijblijvend heb benaderd. Dat is het! Ik herinner me plots Rick's reactie "... praten kan altijd" met smiley face. Dat was wellicht het teken dat bij hem het idee is ontstaan dat ik om een gunst vroeg en niet een zakelijke propositie, bedenk ik me.

Ook mijn omgeving snapt het systematisch uitblijven van reactie en informatie niet en adviseert een meer zakelijke aanpak! Dus stop ik met Rick rechtreeks benaderen maar wel weer een poging te wagen. Op 25 september 2017 dien ik via de website een officiële aanvraag in voor huur grote zaal en foyer. Aanvraag voor een offerte. Dat kan niet misgaan...??

... en toch!! Weer Geen Reactie!

Op 9 oktober 2017 besluit ik het hogerop te zoeken. Via LinkedIn vind ik de directeur van het theater Caroline en bericht haar. Onmiddellijk reactie: "Ha Irwin,
Heb het bericht door gestuurd aan Rick, hij neemt (beloofd ☺) contact met je op!
Groet Caroline"

De zoveelste belofte!

Op 16 oktober heb ik nog niets vernomen! Zit er inmiddels ook vanwege voorbereidingen en krappe deadlines echt om te springen en laat dit de directeur in een tweede bericht aan haar weten. Ik merk dat mijn geduld opraakt en mijn geloof in het Hofpleintheater op het punt staat mij in de steek te laten. Alleen wilskracht en vastberadenheid houden me nog in de race. Maar wat levert het op? We komen helemaal nergens zo!

Op dezelfde dag en wellicht onder druk van de directeur komt via mail dan eindelijk reactie van Rick. "... we zijn ermee bezig. Het is momenteel druk met evenementen en daardoor is mijn antwoord vrij laat, excuses hiervoor. Aangezien je maandelijks terug wil komen is dit iets meer dan alleen een offerte uitbrengen en daarom ben ik hierin in overleg... We zullen je binnenkort berichten en uitnodigen voor een gesprek."

Vanaf de eerste contactmomenten maakte ik duidelijk dat het een maandelijks terugkerend event betreft. Heb ik eindelijk contact, blijkt dat daar nu pas naar gekeken zal worden. Zucht...
Maar weet je, tot tien tellen en verder... Uiteraard vraag ik meteen naar data voorstel, in een zoveelste poging de procedure zakelijk te houden en concreet te krijgen.

Drie dagen later ontvang ik bericht, nu van Patrick, hoofd theater en publiek: "Graag maak ik nav je mail een afspraak met je... Schikt het je maandagmiddag 23 november 2017?"

Ik controleer bij Patrick nog even als het niet 23 oktober moet zijn, omdat 23 november valt niet op een maandag?! Inderdaad, foutje. 23 oktober staat! En dan... Na één jaar en tien maanden is daar eindelijk het face to face gesprek met het Hofpleintheater over mijn droom-plannen. NA ÉÉN JAAR EN TIEN MAANDEN!!!

Orlando en Yessica zijn mee. We hebben ons goed voorbereid, bespreken alle ins en outs en krijgen een uitgebreide rondleiding. De opvallende afwezige is Rick. Hij kon niet aanwezig zijn, krijgen we te horen. Maar Patrick en een collega die wordt ingewerkt zijn enthousiast, net als mijn team en afgesproken wordt om een en ander concreet te maken middels een offerte die wij binnen 48 uur kunnen verwachten, zo wordt beloofd!

Deze foto is gemaakt tijdens die desbetreffende rondleiding. Ik was emotioneel en trots op mezelf. Dat ik had volgehouden en niet was gezwicht voor ongeloof en ongeduld. Mijn droom leeft nog dacht ik toen, want de locatie die erbij hoort wordt werkelijkheid. Maar na 48 uur sloeg de realiteit weer in als een bom. Nota bene op mijn jaardag op 1 november mail ik het Hofpleintheater: Patrick, Rick, ik heb nog geen offerte ontvangen!!!!!!??????

Acht dagen later op 9 november reactie. De mail begint met excuses (ik raak de tel kwijt) van Rick voor het feit dat er onderling overlegd moest worden en het daarom wat langer duurde. Vervolgens in dezelfde mail ontvang ik enkel prijsopgave in de tekst en nog wat additionele informatie. Geen offerte!
"We hopen je hiermee een goed eerste beeld te gegeven" eindigt de tekst.

Er mist zoveel informatie! En er wordt een staffelkorting aangeboden "als ik meerdere malen ga huren" maar niet meteen verwerkt in de prijs. OMG!!!!! Hoe vaak moet ik nog zeggen dat dit een maandelijks terugkerend event wordt!!!?? De mail met prijsopgave roept meer vragen op dan het antwoorden geeft. Maar tenminste is er nu contact.

Mijn geforceerde positieve houding en goedgelovigheid slaat inmiddels volledig door naar naïviteit. Ik heb namelijk er nog steeds een goed gevoel bij. Waar dat op gebaseerd is, een raadsel! Want inmiddels dringt het langzaam maar zeker tot me door dat sommige dieren beter behandeld worden! Wat doet dit pijn zeg. Wat voel ik me minderwaardig, onbelangrijk, niet relevant. Ik doe er gewoon niet toe. Zo simpel is het.

Alle gevoel bij dit tergend trage proces is inmiddels weg. Ik laat me nu vooral nog adviseren door mijn team hoe dit zo zakelijk mogelijk voort te zetten. Nadat wij op 13 november de mail beantwoorden met een verzoek om 'tweede beeld' in aanloop naar de officiële offerte komt er op 29 november reactie: "Er zal binnenkort naar gekeken worden"

2017 is inmiddels niet meer! Op 24 januari 2018 sturen wij bericht, de beste wensen en dat wij nog wachtende zijn??? We besluiten zelf een voorstel te doen waarmee we met de tot nu toe beschikbaar gestelde informatie grotendeels akkoord gaan, alsmaar offerte opgesteld, voorwaarden opgetekend en data geprikt worden.

Een dag later ontvang ik mail en wordt medegedeeld dat Patrick per 1 maart gaat stoppen en "... je zult het dus weer met mij moeten doen ;)" aldus Rick. Alle voorgestelde data op 1 na zijn niet beschikbaar! Hij laat mij ook even weten eerst drie weken op vakantie te gaan en hierna een 'echte' offerte te sturen.

Dit is de absolute druppel! Dit duurt nu al twee F*CKING jaar! Ik voel dat ik leeg ben. Op! Ik heb niets meer over om verder te gaan in dit proces. Het heeft mij ontzettend veel energie gekost en weinig opgeleverd. Ik durfde hierover eerst niet naar buiten te communiceren omdat ik onzeker was en bang, dat ik gefaald had. Ik ben een gelover in wat ik zie in mijn dromen. Een uitvoerder! Een volhouder. Een waarmaker. Hoe behoud ik mijn geloofwaardigheid, hoe moet ik mensen uitleggen dat mijn droom mogelijk niet blijkt te kloppen!?

Maar dit!!!??? Ik laat dit los. Met pijn in mijn hart laat ik het Hofpleintheater los. Ik verdien dit niet! Ik verdien het niet zo behandeld te worden. Mijn team verdient dit niet. Mijn missie, onze missie, de droom, is veel te belangrijker om afhankelijk te zijn van een locatie en de mensen die er werken die de waarde niet kunnen of willen zien.

Ik heb inmiddels veel geleerd. Maar mijn grootste les, IK MOET MEZELF SERIEUZER NEMEN! Ik heb in alle communicatie met het Hofpleintheater nooit mijn ware gevoelens durven communiceren besef ik me. Ik was te bang om iets kwijt te raken wat mij dierbaar is. Ik was te bang om het proces te schaden. Maar uiteindelijk werd ik gekwetst, omdat ik niet eerlijk was naar mezelf en het veel te lang heb door laten gaan. MAAR NIET MEER! Ik heb het Hofpleintheater een laatste mail geschreven waarin ik de grens aangeef.

Het kan me niet meer schelen als ik nou wel of niet leuk of aardig gevonden wordt of welke meningen of verwensingen erop volgen. Dit kan niet! Dit mag niet! Zo behandel je iemand niet! En dat ik te lang ben blijven hangen bij iets dat niet werkt of bij de mensen die mij en mijn droom niet serieus nemen is mijn grote les. Want ik weet dat er wel andere plekken en mensen zijn die wat ik breng kunnen waarderen.

Een keiharde les, maar één die ik blijkbaar eerst moest leren om sterker te worden om verder te komen. Groei doet soms pijn. Maar ik voel me weer sterker. En loslaten werkt bevrijdend. Ik voel weer flow en heb weer zin in het verwezenlijken van de show, mijn droom.

IK GA DOOR - IK BLIJF GELOVEN !!!

No matter what! We zullen een locatie vinden en in september lanceren.

Als jij de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen, als je hiervoor je hart hebt geopend, dan wil ik jou bedanken, voor je aandacht, steun en vertrouwen. Tot ziens bij de volgende Innerviewer activiteit.

#opreismetdeinnerviewer

Ik kom geregeld mensen tegen die het super spannend vinden, een beetje eng zelfs, om hun verhaal te delen. Ergens diep van binnen is er de behoefte om je te uiten, maar een zekere angst onderdrukt de expressie. Waar komt toch deze angst vandaan?

De grootste angst heb ik geleerd is vooral wat anderen ervan zullen denken als je de waarheid over jezelf vertelt!

Misschien is het je aangeleerd dat het beter is je verhaal en gevoelens voor jezelf te houden. Dat niemand erop zit te wachten. Waardoor gevoel van schaamte ontstaat of dat je niets zinnigs te zeggen hebt, omdat je denkt geen waarde toe te kunnen voegen.

Maar dit is natuurlijk niet waar! Jouw verhaal doet er wel degelijk toe! Allereerst voor jezelf! Omdat Jij ertoe doet! Maar ook is het belangrijk inzichtelijk maken, in overzicht krijgen, Wie Je Bent. Het delen van je verhaal helpt. Het creëert een helikopterview van jouw leven. De puzzelstukjes vallen op hun plek. Belangrijke informatie komt vrij, nodig om je te helpen je weg te vinden. Navigeren over het bijzondere levenspad.

Je verhaal delen wakkert zelfkennis en groei aan, door te leren van je kwetsbare en kracht ervaringen. Met als positief effect helen, groei van zelfvertrouwen en geloof in jezelf.

Daarnaast kan jouw verhaal anderen inspireren en helpen. Door de connectie te maken vanuit herkenbaarheid. Je geeft hiermee de ander toestemming, dat het oké is en het waard om gehoord en gezien te worden. Het laat ook zien dat we allemaal helemaal niet zo verschillend zijn. Je verhaal delen verbindt.

En over het idee (misschien ook een angst) dat je altijd je diepste geheimen moet vertellen heb ik het volgende te zeggen. Jij en jij alleen bepaalt wat je waar in welk gezelschap over jezelf deelt. Zorg dat het vooral goed voelt.

Ik heb er mijn missie van gemaakt het voor mensen veilig en toegankelijk te maken om hun verhaal te delen. Dit doe ik onder andere door altijd zelf mijn verhaal te delen. Dit is ook waarom mensen bij mij een vertrouwd gevoel krijgen. Ik zal niets van jou vragen waartoe ik zelf niet bereid ben!

Irwin's Helende Huiskamer sessies starten volgende week, mijn manier om te helpen met het vertellen, doorleven en verwerken van jouw verhaal.

Delen = helen

Ik luister graag naar je!

Aanmelden kan hier

Liefs,

Irwin

Why I love Trump has nothing to do with the man, his principles, the choices he makes, his leadership skills or where he stand for politically or privately. I believe there is a reason for everything. There is a reason for Trump. There's a reason for Trump as president. Me not agreeing with the way the world works, asking myself what gave the good Lord motivation to put this leader up there (God definitely worked in mysterious ways on this one) has nothing absolutely nothing to do with my ability to love!

Here's the thing... Did you ever stop and realise, really resonate with the impact Trump, how it makes us feel, from the inside? What really happens within ourselves when the issue Trump comes up? Because we might not like the guy, agree with him, some of us even despise and hate everything about him. But if we examine our feelings we discover that they're yours and mine. Yes. What we feel says everything about the person feeling it.

So how does Trump make you feel? Do you feel anger, fear, doubt, disappointment... ? Do you feel judgement a lack of empathy? Do you feel disconnected with inner peace and blaming someone else for it? THIS my friend has nothing to do with Trump. This is all You! It's all us. What this situation with Trump shows us, if we can look past the surface and see, that we again receive invitation to find the love within ourselves - and make the connection.

Looking past our own judgements on people and life to see beyond, taking responsibility for our own lives. Trumps presence, whatever he symbolises, nearly impossible to connect with, is just one big open invitation to connect with or stay connected with the positive vibes, the love within ourselves.

And this is why I love Trump
My gratitude for unconditional love!

Ow,
And if you feel slightly agitated after reading this? Don't forget *Breathe in Breath out*

Een knuffel is soms niet genoeg, echte vrienden weten het verschil!

Wat houdt het in om een échte vriend te zijn?

Koester je echte vrienden! Want ze zijn zeldzaam. Jij weet wie dat zijn. Personen die je blindelings kunt vertrouwen. Je kunt op ze rekenen, dat ze er voor je zijn. Trouw in goede tijden, maar ook wanneer het moeilijk wordt en je dreigt weg te glijden naar de slachtofferrol.

Waaraan herken je een échte vriend?

Een echte vriend geeft jou voldoende ruimte om je (emoties) te uiten. Je mag best even een traantje wegpinken, even flink boos, teleurgesteld of verdrietig zijn. Door een luisterend oor te bieden, oordeelloos, kan iemand zich echt uiten en helen. Van die vrienden die vragen hoe het gaat en dan wachten op je antwoord. Een echte vriend is oprecht geïnteresseerd. Hoort, ziet en weet meer. Ook wanneer het tijd is om door te pakken. En nu verder!

Een echte vriend koopt je bullshit namelijk niet. Het is iemand die jouw krachten kent en precies weet wat in tijden van zwakte weer bij jou aangewakkerd moet worden. Zo'n persoon die weigert mee te gaan in je negatieve trip down insecure lane. Geen knuffel voor jou wanneer je omkomt in zelfmedelijden, eerder een flinke reality check en wake up call. Harde maar eerlijke woorden over zelfwaarde, zelfrespect en zelf liefde.

Echte vrienden geloven in jou! Zelfs wanneer jij niet in jezelf gelooft! Ze zijn er om jou op die cruciale kwetsbare momenten de spiegel van ongekende potentie voor te houden. Zodat jij voorbij de ruis jezelf weer herkent, wie je echt bent, wat je kan en dat je ertoe doet. Jouw misère wordt niet genegeerd maar een echte vriend helpt altijd de focus weerleggen naar (weder) opbouw. Ik geloof in jou! Hoe kan ik je (verder op weg) helpen?

Echte vriendschap is bovendien onvoorwaardelijk en oneindig. Zelf als de relatie strandt groeit het respect voor elkaar door. Niemand staat boven of onder de ander. Echte vrienden inspireren elkaar, halen het beste in elkaar naar boven, maar raken nooit afhankelijk van elkaar. Door altijd eerlijk te zijn en oprecht weet je wat je aan elkaar hebt en wat er samen mogelijk is. Echte vriendschap is een harmonie, waarin de samenkomst van individuen een groter gelukkig geheel vormen.

Zoals je waarschijnlijk inmiddels weet deel ik veel over bij jezelf thuiskomen en daarin zichtbaar zijn, een inspirator. Voor veel mensen een wens en streven. Maar het roept ook veel weerstand op. Want wanneer je besluit uit je comfort zone en in het licht te stappen dan ben je plots ook meer zichtbaar voor iedereen met een mening.

Hoe om te gaan met wat anderen van je vinden? 8 tips!

 

1. Iedereen een mening, fijn

Helaas is het niet de realiteit dat we het altijd met elkaar eens zijn. En al is het wenselijk, raar is het niet. We doen en denken namelijk nou eenmaal verschillend. We zijn individuen. Met allemaal een persoonlijke kijk op het leven. Gevormd en beïnvloed door karakter, keuze, wil, kennis en ervaring. Dit is zoals de mens in elkaar steekt. En gelukkig maar. Hoe onwerkelijk en saai zou het leven zijn als iedereen hetzelfde dacht?!

 

2. Dankjewel

Klinkt misschien een beetje raar. Maar ook wanneer je je niet kunt vinden in een mening die naar jou gericht is, mag je er best voor bedanken. Bekijk het zo, iemand neemt de moeite om jou iets te willen leren of bij te brengen. Op zichzelf is dat voldoende reden voor een dankjewel. Bovendien creëert het wederzijds een goed gevoel en haalt het de angel uit een potentieel verhit gesprek. Je hoeft niet altijd de mening te waarderen, wel de mens!

 

3. Op waarde schatten

Je zou het bijna vergeten, maar soms kan een mening zeer waardevol zijn. Als belangrijke feedback bijvoorbeeld. Jezelf er volledig van afschermen zou ik daarom nooit adviseren. Wees altijd bereid te luisteren en peil de waarde. Voegt wat de persoon zegt iets toe? Voelt het goed? Komt het jouw groei ten goede? Haal eruit wat er voor jou in zit. Niet opbouwend, ronduit negatief? Verwerp het zo snel als je kan! Omring jezelf alleen met mensen en meningen die jou positief beïnvloeden.

 

4. Wat je zegt ben jezelf

Maak je niet al te druk om wat anderen van jou vinden. Het zegt meer over hun dan over jou. Iemand kan namelijk alleen weten wat ie weet. De rest is gissen, een spiegel, een reflectie. Zeg in reactie op een mening waar je weinig mee kan ook niet meteen, ik ben het er niet mee eens! Geef eerder te kennen dat je het waardeert. Bijvoorbeeld door te zeggen: Wat mooi, bijzonder of grappig dat jij het zo ziet, dat jij het 'vanuit jezelf' waarneemt. Zo neem je afstand van de mening maar houdt je de persoon dichtbij.

 

6. Hoe graag wil je het

Wanneer we dan toch een keer worden verrast, overrompeld door wat onze omgeving van ons vindt, vooral dierbaren kunnen voor grote verrassingen zorgen. We gaan er bijna automatisch vanuit dat vooral zij, family, your own blood, altijd het beste met je voor hebben, dat zij niet instaat zijn je te kwetsen. Maar als het dan toch gebeurt en de angst voor falen en afgaan erin sluipt, je plotseling gaat twijfelen aan jezelf en je doelen. Stel jezelf de vraag, hoe graag wil ik het? Waar doe ik het ook alweer voor? Als je iets echt wil laat je je door niemand stoppen!

 

7. Wat vindt je zelf

Hoe beter je jezelf kent hoe minder last je hebt van wat anderen over je denken te weten. Wanneer je beschikt over genoeg zelfkennis wordt informatie van buitenaf steeds minder relevant. De noodzaak om via anderen tot een oordeel over jezelf te komen neemt af. Je ontdekt en kent dan je eigen kracht, de kwaliteiten en talenten waarmee je het verschil maakt. De waarde die je toevoegt. Je bent dan anderen voor. Met zelfkennis, zelfwaardering, zelfrespect en zelf-liefde.

 

8. Hart boven mening

Er is een stemmetje in jou dat synchroon loopt met de regelmaat van jouw hartslag en zegt, Je Kan Het! Wat anderen van jou vinden kan soms aanvoelen als een zenuwslopende beoordeling, misschien zelf een veroordeling. Maar wanneer het jou overkomt en de meningen je pijnlijk om de oren vliegen? Ga dan naar binnen! Luister naar die warme inner stem. De stem van je hart. Dat ben jij. Je allerbeste vriend én raadgever. Geen mening belangrijker. Alleen dat telt!

 

Delen is lief ❤

There comes a point in everyone's life when we hit rock bottom. Leaving us feeling quite vunerable and insecure. It might be the past catching up with us or the future suddenly appearing all foggy. Maybe your just fresh out of ideas for no apparent reason. You just don't know!

WHAT TO DO?

Here are my 5 Tips how to get unstuck when you feel like losing all sense of direction, when you don't know what you want or where you're headed!

1. BE STILL

We run around a lot trying to fix everything. We panic! But doing a lot doesn't mean you are being productive at changing anything. You just lose a lot of energy. Be still for a moment. Meditate. Realign your thoughts and it will all come back to you. Your body gets some much needed rest with your mind not having to work overtime.

2. RECONNECT WITH YOUR HEART

The biggest plus to actually be still is you get to hear your heart beating again. The feeling of being alive revisiting. And if you are really still, in the here and now, you will hear your inner-voice giving you the needed information and direction. Follow your heart and flow will return to you.

3. ASK YOURSELF , WHAT'S UP ?

We often forget that talking to yourself is an conversation worth having. Odd? No! We do it all the time. We're just not aware. How you do it is up to you. For some it's prayer, others use the mirror. It's all about activating and believing. With you asking honest questions, from the heart, your spirit reacties giving you what you need.

4. Be inspired by the positive

So this is an important one. People who are no good to you can suck the juices out your life. Leaving you with no inspiration left to see anything clear. So you need to only be inspired by those who uplift and empower you. Just loving you is not enough. They might love you to dead! Make sure you are being loved to live!

5. DO WHAT FEELS GOOD

If you don't know what to do, do what feels good! If you love helping people but you don't know where to start? Just start! There are always people in need. Don't overlook those closest to you. Don't try to change the world if you haven't brought change to your surroundings. The best good is being the change!

Terwijl 2018 nadert en ik mijn 2017 kerstbericht intyp voel ik de emoties opkomen...

Het is opvallend genoeg vooral rond de feestdagen dat mensen meer open en kwetsbaar durven zijn, meer van zichzelf laten zien. Een rondje social media en je ziet het overal verschijnen. De beelden, de verhalen. Het is voelbaar. Ik merk dat het me raakt. Gemengde gevoelens vanuit mijn Innerviewer hart. Ik wil natuurlijk dat het altijd zo is, maar tegelijk voel ik een diepe dankbaarheid voor de aanleiding. De drempel gaat omlaag en we zoeken elkaar plotseling weer op. Daar is ineens de weg naar écht menselijk contact en komen de goede gesprekken bijna als vanzelf op ons pad. Ja, dan kan het me weinig schelen wat de aanleiding is geweest. Dat we het maar doen! Oprechte uitwisselingen. Vriendelijk en aardig zijn voor elkaar, voor bekenden en vreemden. Minder geneigd zijn te oordelen. Meer verbinden en de voorwaardelijkheid van liefde opheffen. Het lijkt wel een soort staakt het vuren periode. En dat maakt mij blij. Geeft de burger moed en vertrouwen, dat het geloof in elkaar herstelt.

En dit is zo belangrijk! Want met vertrouwen geven, zo maken de mensen die onzichtbaar door het leven gaan nog een kans. Mensen die geen reden zien om te leven, die afglijden naar de schaduw, omdat ze zichzelf niet waard achten gezien te worden, omdat ze het gevoel krijgen dat niemand om ze geeft. Omdat ze niet geleerd hebben wat liefde, houden van jezelf, is. Deze medemens maakt een grotere kans op te vallen en de sluier van eenzaamheid en onzichtbaarheid van zich af te trekken als en wanneer wij besluiten de kerstgedachte over het hele jaar door te trekken.

Mijn gedachte gaat in het bijzonder uit naar jullie ❤

Kerst, als je het viert of niet, iedereen verdient een cadeautje. Maak er het beste van, voor iedereen!

Vrolijk kerstfeest

#IkZieJou

#innerviewer